Blanka

“ Nie dbasz o to czy jestem
Czy jeszcze nie śpię
Jak patrzę na świat
Jak wdycham powietrze

Chciałabym wreszcie
Nigdy nie myśleć
Co u Ciebie
Jaki dzisiaj jesteś

Co od siebie dajesz światu
Czy znów uśmiech do mnie niesiesz
Na darmo
Każda mała chwila
Chciałabym nie pamiętać tych uniesień

Nie tkwić, nie brnąć
Gdzie myśl niesie
Chytro pochłania minuty
Garściami bierze
Więc już nie wiem kto,
czy ja czy ona
Czuwa przy sterze

Nigdy nie uwierzę
Że ta historia, gestów kilka
Szykowna gadanina
Niczym nie być mogła
Tylko nam zamilkła

W słowie, w oczach
W dźwięku magii
Ile mogła, z siebie dała
Nie utrzymał nikt tej walki
Z tych kto walkę miał utrzymać

Niewaleczni, nieodważni
Któż Wam tego nie powiedział?
Strach na miłość był zesłany
I uczynił pokalaną
Rzeczywistość wielką, szarą
Ze splotu zdarzeń utkany ”

Reposted from yourtitle

“

Nie jestem dziewczyną z rękami 

 w kieszeniach

Czasem z dłońmi
Bo zawsze wchodzę tylko 
do połowy
Nie
Jednak tylko 
Na próg
Z rezerwą na szybki nerwowy powrót
Z wygodą dla paliczków mych
Twych
Tez bym tam wpuściła
Może 
Głębiej
Pozwoliła
I...

Cisza 
I jęk
Księżyca blask spływający 
Zza okna po policzkach 
A za nim mleczny dech
Twój
W pobliżu brzucha, lekko drgany moim 
Szczytem

Dziś niepełnie
Ani roli ani we mnie
Tak to już jest
Z grzeczności a
Z dziewczyną w sukience
Z pięknością
Z rękami nie 
W kieszeniach

”

Reposted from lakonika via poezja

“

Nauczyłam się, że cokolwiek by się nie działo, jak źle by się wydawało, że jest, życie idzie do przodu i jutro naprawdę będzie lepiej.

Nauczyłam się, że bardzo wiele możesz powiedzieć o człowieku poprzez sposób, w jaki radzi sobie w trzech sytuacjach: gdy pada deszcz, gdy zgubi mu się bagaż i gdy lampki choinkowe są totalnie poplątane.

Nauczyłam się, że bez względu na to, jaką masz relację ze swoimi rodzicami, będziesz za nimi tęsknić, gdy znikną z Twojego życia.

Nauczyłam się, że zarabiać na życie to nie to samo, co żyć.

Nauczyłam się, że życie czasem daje drugą szansę.

Nauczyłam się, że jeśli podejmuję decyzję z otwartym sercem, to zazwyczaj są one trafne.

Nauczyłam się, że nawet jeśli coś mnie boli, to ten ból nie jest mną.

Nauczyłam się, że każdego dnia powinieneś kogoś dotknąć. Ludziom potrzebny jest ciepły uścisk czy choćby przyjacielskie poklepanie po plecach.

Nauczyłam się, że wciąż jeszcze muszę się wiele nauczyć.

Nauczyłam się, że ludzie zapomną co powiedziałeś, co zrobiłeś, ale nigdy nie zapomną, jak się przy Tobie czuli.

”

Reposted from aggape via laparisienne